โรคกระดูกพรุน คือ ภาวะที่กระดูกสูญเสียเนื้อกระดูก และโครงสร้างของกระดูกผิดไป ทำให้กระดูกมีความเปราะบาง เกิดการหักง่าย โดยเฉพาะกระดูกข้อสะโพก กระดูกสันหลังและกระดูกข้อมือ เนื้อกระดูกจะมีรูพรุนเหมือนฟองน้ำ ซึ่งผู้หญิงจะมีโอกาสที่เป็นได้มากกว่าผู้ชาย
 
ปัจจัยเสี่ยงที่ทำให้เกิดโรคกระดูกพรุน
 

1. ปัจจัยเสี่ยงที่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้

 
    – เพศหญิงจะมีการเกิดกระดูกจางมากและเร็วกว่าผู้ชาย เพราะผู้หญิงวัยทองขาด estrogen ทำให้เกิดการละลายของกระดูกมากกว่าปกติ การรับประทานแคลเซี่ยมเป็นประจำ จะช่วยลดอุบัติการณ์ของกระดูกหัก
    – อายุมากจะเกิดกระดูกจางได้มากกว่าอายุน้อย
    – ขนาดของร่างกาย ผู้ป่วยที่ผอมและตัวเล็กจะมีกระดูกจางได้ง่าย
    – เชื้อชาติ
    – ประวัติครอบครัว ผู้ที่มีประวัติครอบครัวเรื่องกระดูกจางจะเกิดโรคได้ง่าย
 

2.ปัจจัยเสี่ยงที่สามารถแก้ไขได้

 
    – ฮอร์โมนเพศไม่ว่าหญิงหรือชาย หากมีฮอร์โมนต่ำก็เกิดกระดูกจางได้
    – เบื่ออาหาร
    – อาหารที่รับประทานมีแคลเซี่ยมต่ำ
    – ใช้ยาบางชนิดเป็นประจำ เช่น Steroid หรือยากันชัก
    – ผู้ที่ไม่ออกกำลังกาย
    – สูบบุหรี่
    – ดื่มสุรา
 

การป้องกันโรคกระดูกพรุน

 
   การป้องกันที่ดีที่สุด คือ ต้องสร้างมวลกระดูกให้แข็งแรง ตั้งแต่อายุน้อยกว่า 30 ปี ด้วยการรับประทานอาหารที่มีแคลเซี่ยมสูง โดยเฉพาะในวัยเด็ก, หญิงตั้งครรภ์, หญิงที่กำลังให้นมบุตร, ชายและหญิงวัยทอง ด้วยการรับประทาน “นม, นมพร่องมันเนย, ผักใบเขียว, ปลา, กระดูก, ถั่ว, น้ำส้ม” ซึ่งคนวัยทอง ควรจะได้รับแคลเซี่ยมอย่างน้อย วันละ 1500 มก.
 

แหล่งอาหารที่มีแคลเซี่ยม

 
หมวดที่ 1 เนื้อสัตว์ เช่น ปลาร้า กุ้งแห้ง ปลาลิ้นหมา ปลาตัวเล็ก
หมวดที่ 2 พืชผัก ใบชะพลู เห็ดหอม ดอกแค ผักกระเฉด ยอดสะเดา ใบโหระพา ผักคะน้า ถั่วแดง เม็ดบัว เต้าหู้ ถั่วเหลือง
หมวดที่ 3 นม
หมวดที่ 4 เครื่องปรุง เช่น กะปิ ใบมะกรูด พริกแห้ง
 


โรงพยาบาลเวชธานี
โทร. 027340000 ต่อ 2298, 22

  • Readers Rating
  • No Rating Yet!
  • Your Rating