មហារីកពោះវៀនធំ ជាជំងឺដែលរកឃើញច្រើនបំផុតក្នុងលំដាប់ថ្នាក់លេខ៤ ក្នុងចំណោមជំងឺមហារីកទាំងអស់ ប៉ុន្តែអត្រាស្លាប់ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះបានថយចុះយ៉ាងខ្លាំង ព្រោះមានវិធីសាស្ត្រសម្រាប់ពិនិត្យរកជំងឺដោយ “ការថតឆ្លុះពោះវៀនធំ និងទ្វារមាស”
មហារីកពោះវៀនធំ បណ្តាលមកពីទងសាច់ឬ polyp នៅក្នុងពោះវៀនធំ ដោយដំណាក់កាលដំបូង អ្នកជំងឺនឹងមិនមានរោគសញ្ញាអ្វីទេ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលទងសាច់មានខ្នាតធំនិងក្លាយទៅជាមហារីក នោះរោគសញ្ញានឹងចាប់ផ្តើមកើតឡើង ដូចជាបត់ជើងមកមានឈាមឬទឹករងីលាយឈាម លាមកមានខ្នាតតូចជាងមុន ទល់លាមក រាគរូស ណែនពោះ ហើមពោះ ឬស្ទាបទៅឃើញដុំក្នុងពោះ ដូច្នេះប្រសិនបើក្រុមដែលមានហានិភ័យត្រូវពិនិត្យដោយការឆ្លុះពិនិត្យពោះវៀនធំ និងចុងពោះវៀនធំឪ្យបានទៀងទាត់។ នៅពេលដែលជំងឺនេះត្រូវបានរកឃើញនៅដំណាក់កាលដំបូង វាអាចជួយឱ្យអ្នកជំងឺទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។
ក្រុមហានិភ័យដែលគួរទទួលការឆ្លុះពោះវៀនធំរួមមាន៖
- អ្នកដែលមានអាយុចាប់ពី ៥០ ឆ្នាំឡើងទៅគួរតែធ្វើការចុងពោះវៀន ដោយការឆ្លុះពោះវៀនធំរៀងរាល់ ៣ទៅ៥ឆ្នាំ ម្តង
- មានភាពខុសប្រក្រតីទាក់ទងនិងការបញ្ចេញចោល ដូចជាទល់លាមក ឬរាគជាប្រចាំ ឬការទល់លាមកឆ្លាសនិងរាគ
- បត់ជើងមានឈាមលាយក្នុងលាមក អាចជាពណ៌ក្រហមភ្លឺឬក្រមៅ មានក្លិនខុសពីធម្មតា
- ពេលដែលប្រឹងបញ្ចញចោលមានទងសាច់លេចចេញតាមទ្វារមាសនិងហូរឈាម
- មានអាការណែនពោះ ទល់លាម ហើមពោះ និងឈឺពោះរួមជាមួយ
- មានដុំពកក្នុងពោះ ស្រកទម្ងន់ ស្លេកស្លាំង អស់កម្លាំង។
សម្រាប់ព័ត៌មានបន្ថែម ឬធ្វើការណាត់, សូមទាក់ទងមកកាន់
GI Center, 2nd Floor, Main Building, Vejthani Hospital
+66(0)89-219000 (Cambodia Hotline)
- Readers Rating
- Rated 5 stars
5 / 5 ( Reviewers) - Spectacular
- Your Rating
