ស្វែងរកគ្រូពេទ្យ មគ្គុទេស ធ្វើការណាត់ជួប និយាយជាមួយគ្រូពេទ្យ

អត្ថបទសុខភាព

ការយល់ដឹងអំពីហានិភ័យ៖ ការដែលបានទទួល PM2.5 ប៉ះពាល់ដល់ជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹង (sinusitis)

ថ្មីៗនេះធូលី PM2.5 មានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ដែលអាចបង្កឱ្យមានការរលាកនៅក្នុងខ្លួនបាន។ បើទោះជាមិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែធ្លាប់ជួបប្រទះបញ្ហានេះទេ ប៉ុន្តែការរលាកនេះ ជួនកាលអាចនាំអោយមានការឈឺចាប់លើផ្ទៃមុខ រួមទាំងការឈឺក្បាល សម្ពាធជុំវិញភ្នែក និងថ្ពាល់ និងការកកស្ទះ។ រោគសញ្ញាទាំងនេះអាចស្រដៀងទៅនឹង ជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹង (sinusitis) ។

លលាដ៍ក្បាលរបស់យើងមានប្រហោងខ្យល់ ហៅថាប្រហោងឆ្អឹង (Sinus) ដែលស្ថិតនៅជុំវិញច្រមុះ និងថ្ងាស។ ប្រហោងឆ្អឹង (Sinus) ទាំងនេះមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងសុខុមាលភាពរបស់យើង។ ពួកវាដើរតួជាបន្ទប់បំពងសំឡេង បង្កើនសំឡេងនៃការនិយាយរបស់យើង និងផ្តល់ នូវភាពសម្បូរបែប។ ប្រហោងឆ្អឹង (Sinus) នឹងបញ្ចេញកំដៅម្តងបន្តិចៗ ដែលធ្វើឪ្យអាកាសធាតុចូលមកមានសំណើមខណៈពេលយើងកំពុងតែដកដង្ហើម ដើម្បីការពារសួតដ៏ផុយស្រួយរបស់យើង ផ្នាសច្រមុះនឹងចាប់ធូលី មេរោគ និងភាគល្អិតក្នុងខ្យល់ផ្សេងៗទៀត ការពារផ្លូវដង្ហើម និងច្រមុះផ្នែកខាងចេញពីគ្រោះថ្នាក់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រហោងឆ្អឹងដែលសំខាន់ទាំងអាចមានការរលាកបាន បង្ករឪ្យកើតទៅជាជំងឺរលាកប្រហោងឆ្អឹង (sinusitis) បាន។ នេះច្រើនតែកើតឡើងនៅពេលដែលសារធាតុដែលបង្កឪ្យរមាស់ ដូចជាធូលីដី មេរោគ សារធាតុពុល ឬជាតិពុលបង្កឱ្យរលាកនៅក្នុងស្រទាប់ប្រហោងឆ្អឹង។ ធូលី PM2.5 អាចធ្វើឱ្យកោសិកាភាពស៊ាំរលាកសកម្ម និងជំរុញការបញ្ចេញសារធាតុ cytokines ដែលបង្កឱ្យរលាកនៅក្នុងស្រទាប់ប្រហោងឆ្អឹង ដែលបណ្តាលឱ្យ៖

ជួយជុំរុញការរលាកនៃស្រទាប់ប្រហោងឆ្អឹង បណ្តាលឪ្យមានការតឹងច្រមុះ ហៀរសំបោរ ឈឺមុខ ឬឈឺក្បាល ក្អក កណ្តាស់ ពិបាកដកដង្ហើម ហើយមនុស្សខ្លះអាចមានក្លិនស្អុយចេញពីក្នុងច្រមុះ។
ការប៉ះពាល់ទៅនឹង PM2.5 អាចធ្វើឪ្យការរលាកប្រហោងឆ្អឹងកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរបាន
កុមារដែលនៅក្នុងតំបន់ដែលមានកម្រិត PM2.5 ខ្ពស់អាចមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការវិវត្តទៅជាជំងឺរលាក sinusitis ។

ដោយសារតែសារធាតុពល PM2.5 មានចំនួនកើនឡើកាន់តែខ្លាំង ការការពារខ្លូនអ្នកដោយការកាត់បន្ថយកាតប៉ះពាល់គឺពិតជារឿងសំខាន់ ពាក់ម៉ាសពេលចេញទៅខាងក្រៅ ជាពិសេសនៅតំបន់ដែលមានចរាចរណ៍ខ្ពស់ តំបន់កសាងសំណង់ ឬតំបន់ឧស្សាហកម្ម។ សម្រាប់បុគ្គលដែលមានជំងឺរលាក sinusitis ការថែរក្សាអនាម័យល្អគឺជារឿងសំខាន់ណាស់ ដែលរាប់បញ្ចូលទាំងការលាងច្រមុះប្រចាំដោយសារ៉ោមប្រៃ និងជៀសវាងពីសារធាតុដែលបង្កឪ្យរមាស់ ដូចជាផ្សែងបារី ទឹកអប់ សារធាតុគីមីកម្រិតខ្ពស់ និងសារធាតុបង្ករឪ្យអាលែហ្សីក្នុងគ្រួសារដូចជាធូលីដី និងផ្សិតជាដើម។

ប្រសិនបើរោគសញ្ញារបស់អ្នកនៅតែបន្តកើតមាន ឬកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ សូមទៅពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ដើម្បីធ្វើការវិនិច្ឆ័យ និងការព្យាបាលត្រឹមត្រូវ។