អាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃ
ធ្វើការណាត់ជួប
និយាយជាមួយគ្រូពេទ្យទិដ្ឋភាពទូទៅ
អាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃកើតឡើងនៅផ្នែកម្ខាងនៃកដៃទល់មុខមេដៃ ជាកន្លែងដែលឆ្អឹងកំភួនដៃមួយក្នុងចំណោមឆ្អឹងកំភួនដៃពីរស្ថិតនៅ (Ulna)។ ភាពធ្ងន់ធ្ងរ និងលក្ខណៈការឈឺចាប់កដៃប្រែប្រួលអាស្រ័យលើមូលហេតុ។ អាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃអាចបណ្តាលមកពីរបួសជាច្រើនប្រភេទ រួមទាំងបញ្ហាជាមួយនឹងឆ្អឹង សរសៃពួរ និងសរសៃចង។ របួស និងស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រជាច្រើនអាចបណ្តាលឱ្យមានបញ្ហានេះ ដូចជាជំងឺរលាកសន្លាក់ ការប្រើប្រាស់កដៃច្រើនពេក របួសឬការគាបសរសៃប្រសាទ ការឆ្លងមេរោគ និងផ្សេងៗទៀត។ ការព្យាបាលជាទូទៅអាស្រ័យលើមូលហេតុមូលដ្ឋាន
រោគសញ្ញា
អាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃអាចកើតឡើងមិនថានៅពេលកំពុងសម្រាក ឬកំពុងធ្វើចលនានោះទេ។ រោគសញ្ញាទូទៅរួមមាន៖
- ឮសំឡេងរួមជាមួយនិងមានការឈឺចាប់ខ្លាំងពេលធ្វើចលនា
- ការឈឺចាប់កាន់តែធ្ងន់ធ្ងរនៅពេលបង្វិលកដៃ ឬចាប់វត្ថុ
- កម្លាំងដៃថយចុះនៅពេលក្តាប់វត្ថុណែនៗ ហើយអមជាមួយការឈឺចាប់
- ចលនាកដៃមានកម្រិត ជាពិសេសនៅពេលបង្វិលកំភួនដៃ និងរំកិលទៅរកម្រាមដៃកូន (គម្លាតទៅរកឆ្អឹងកំភួនដៃ)
មូលហេតុ
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យអាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃអាចមានការពិបាកព្រោះមានមូលហេតុដែលអាចកើតមានជាច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ មូលហេតុទូទៅបំផុតរួមមាន៖
- ជំងឺរលាកសន្លាក់៖ នេះពាក់ព័ន្ធនឹងការរលាក និងភាពរឹងនៅក្នុងសន្លាក់កដៃ ហើយអាចបណ្តាលមកពីជំងឺរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង (ការរហែក) ជំងឺរលាកសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ (ជំងឺអូតូអ៊ុយមីន) ឬជំងឺរលាកសន្លាក់ហ្គោដ/ជំងឺស្វិតដៃ (បណ្តាលមកពីការប្រមូលផ្តុំគ្រីស្តាល់នៅក្នុងសន្លាក់)
- ផលប៉ះពាល់ភ្លាមៗ៖ ការដួលហើយយកដៃទ្រ គឺជាមូលហេតុទូទៅនៃរបួសកដៃ ដែលនាំឱ្យមានស្ថានភាពដូចជា រមួលសាច់ដុំ រហែក និងបាក់ឆ្អឹង
- ការប្រើចលនាដដែលៗ៖ ការធ្វើចលនាកដៃដដែលៗក្នុងអំឡុងពេលធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗអាចនាំឱ្យមានការរលាកជាលិកាជុំវិញសន្លាក់ ឬសូម្បីតែការបាក់ឆ្អឹងដោយសារការប្រើប្រាស់ច្រើនពេក។ ហានិភ័យនៃការរងរបួសកើនឡើងនៅពេលដែលចលនាទាំងនេះបន្តក្នុងរយៈពេលយូរដោយមិនបានសម្រាក
- របួស ឬការគាបសរសៃប្រសាទ៖ ការខូចខាត ឬការគាបសរសៃប្រសាទនៅកដៃ ដៃ ឬកំភួនដៃផ្នែកខាងលើអាចធ្វើឱ្យរលាកសរសៃប្រសាទឆ្អឹងកំភួនដៃ
កត្តាហានិភ័យ
កត្តាហានិភ័យជាច្រើនអាចបង្កើនហានិភ័យដល់អាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃដូចជា៖
- ការលេងកីឡា៖ កីឡាមួយចំនួនដូចជាបាល់ទាត់ វាយកូនហ្គោល វាយកូនបាល់ និងបាល់បោះ pickleball អាចបណ្តាលឱ្យកដៃរងរបួសពីការប៉ះទង្គិច ឬការប្រើប្រាស់ម្តងហើយម្តងទៀត
- ការងារដដែលៗ៖ ការងារដែលតម្រូវឱ្យកដៃមានឥរិយាបថមិនត្រឹមត្រូវ ដូចជាការងារជាងឈើ ឬជាងទឹក និងការងារដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការប្រើប្រាស់ mouse កុំព្យូទ័រ ឬក្ដារចុចជាបន្តបន្ទាប់ អាចបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺរលាកសរសៃពួរកដៃប្រភេទ ulna carpal tunnel syndrome
- ស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រផ្សេងទៀត៖ បុគ្គលដែលមានជំងឺរលាកសន្លាក់ហ្គោដ ជំងឺរលាកសន្លាក់ឆ្អឹង ជំងឺរលាកសន្លាក់រ៉ាំរ៉ៃ ឬភាពទន់ខ្សោយនៃសរសៃចងទូទៅ គឺមានហានិភ័យខ្ពស់ចំពោះស្ថានភាពនេះ
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ
ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យអាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃ ជាទូទៅតម្រូវឱ្យមានវិធីសាស្រ្តដ៏ទូលំទូលាយដែលមានដូចជា ការពិនិត្យប្រវត្តិវេជ្ជសាស្ត្ររបស់អ្នកជំងឺឡើងវិញ ការពិនិត្យរាងកាយយ៉ាងហ្មត់ចត់ និងការធ្វើតេស្តផ្សេងៗ។ អ្នកផ្តល់សេវាថែទាំសុខភាពអាចសាកសួរអំពីស្ថានភាពវេជ្ជសាស្ត្រដែលពាក់ព័ន្ធ ដូចជាជំងឺរលាកសន្លាក់ហ្គោដ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬការឆ្លងមេរោគពីមុនមកដែលអាចទាក់ទងនឹងការឈឺចាប់កដៃ។ ពួកគេក៏អាចសួរអំពីរបួសកដៃពីមុនមក និងថាតើការឈឺចាប់បានចាប់ផ្តើមភ្លាមៗ ឬបន្តិចម្តងៗ
អំឡុងពេលពិនិត្យរាងកាយ គ្រូពេទ្យនឹងស្ទាបកដៃដើម្បីវាយតម្លៃការហើម ក្រហម ឈឺចាប់ ដុំពក ស្លាកស្នាម ឬភាពមិនប្រក្រតីផ្សេងៗទៀត។ ពួកគេក៏នឹងវាយតម្លៃចលនា កម្លាំង និងកំណត់តំបន់ជាក់លាក់នៃភាពមិនស្រួល ដើម្បីជួយកំណត់មូលហេតុនៃការឈឺចាប់
ការធ្វើតេស្តបន្ថែមដែលអាចត្រូវបានបញ្ជារួមមាន៖
- កាំរស្មីអ៊ិច៖ បង្ហាញពីការតម្រឹមឆ្អឹងនៅកដៃ និងកំភួនដៃ។ ពួកវាអាចជួយកំណត់អត្តសញ្ញាណការបាក់ឆ្អឹង ជំងឺរលាកសន្លាក់ ការខូចទ្រង់ទ្រាយ សញ្ញានៃការឆ្លងមេរោគ ឬដុំសាច់។ នេះគឺជាការធ្វើតេស្តទូទៅបំផុតសម្រាប់លក្ខខណ្ឌទាំងនេះ
- ការថត MRI៖ ជំនួសដោយការថត MRI ពេញរាងកាយ ដៃអាចត្រូវបានដាក់ក្នុងម៉ាស៊ីនតូចមួយសម្រាប់ថត MRI កដៃ។ ការធ្វើតេស្តនេះអាចពិនិត្យជាលិកាទន់ៗដូចជាសរសៃពួរ សរសៃចង សរសៃឈាម និងសរសៃប្រសាទ។ វាក៏អាចរកឃើញការដុះសាច់ខុសប្រក្រតីផងដែរ
- ការស្កេន CT៖ ការស្កេន CT ផ្តល់រូបភាពលម្អិតបន្ថែមទៀត និងអាចរកឃើញការបាក់ឆ្អឹងស្រាលៗ ពិនិត្យមើលពីរបៀបដែលការបាក់ឆ្អឹងកំពុងជាសះស្បើយ វាយតម្លៃការតម្រឹមឆ្អឹង វាយតម្លៃការរហែកសរសៃចង និងពិនិត្យលំហូរឈាមនៅក្នុងសរសៃឈាមដែលអាចមានការស្ទះ
- អ៊ុលត្រាសោន៖ ការពិនិត្យនេះមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការរកឃើញវត្ថុបរទេសនៅក្នុងកដៃ ពិនិត្យមើលសរសៃចងដែលមានការរហែក ឬការរលាក ការរកឃើញសរសៃប្រសាទដែលត្រូវបានគាប ពិនិត្យមើលលំហូរឈាម និងវាយតម្លៃការលូតលាស់ខុសប្រក្រតី
ការព្យាបាល
ការព្យាបាលអាការៈឈឺកដៃនៅជិតឆ្អឹងកំភួនដៃអាស្រ័យលើមូលហេតុដែលបណ្តាលឱ្យវាមានរោគសញ្ញា
ជម្រើសការព្យាបាលទាំងនោះរួមមាន៖
- ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់៖ វិធីទូទៅដើម្បីកាត់បន្ថយការឈឺចាប់រួមមាន ការប្រើថ្នាំប្រឆាំងនឹងការរលាកដូចជា naproxen ឬ ibuprofen ឬការចាក់ថ្នាំស្តេរ៉ូអ៊ីត។ ប្រភេទខ្លះអាចរកទិញបានដោយមិនចាំបាច់មានវេជ្ជបញ្ជា ខណៈពេលដែលប្រភេទខ្លាំងជាងនេះត្រូវការវេជ្ជបញ្ជា
- ការព្យាបាលដោយចលនា៖ ការពង្រឹងសរសៃពួរ និងសរសៃចងអាចសម្រេចបានតាមរយៈការព្យាបាលដោយចលនា។ លើសពីនេះ វាអាចចាំបាច់ក្នុងការកែប្រែការប្រើប្រាស់ដៃក្នុងអំឡុងពេលធ្វើការងារដដែលៗ ដើម្បីបង្កើនភាពស៊ីសង្វាក់គ្នា។
ក្នុងករណីខ្លះ បង់រុំ ប្រដាប់ទ្រ ឬ បន្ទះទ្រអាចត្រូវបានប្រើដើម្បីធ្វើឲ្យកដៃមិនចល័ត ដើម្បីឱ្យរបួសជាសះស្បើយ - ការវះកាត់៖ ប្រសិនបើការឈឺចាប់បណ្តាលមកពីបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ ដូចជាភាពមិនប្រក្រតីនៃការលូតលាស់ ការគាបសរសៃប្រសាទ ការរហែកសរសៃចង ឬសរសៃពួរ ការបាក់ឆ្អឹង ឬជំងឺរលាកសន្លាក់ ការវះកាត់អាចចាំបាច់។ នេះអាចជាការវះកាត់បើក ឬការវះកាត់ដែលរាតត្បាតតិចតួចបំផុត។ បច្ចេកទេសការវះកាត់ដែលមានការរាតត្បាតតិចតួចបង្កគ្រោះថ្នាក់តិចជាងការវះកាត់បើក ដែលអាចធ្វើឱ្យមានភាពឈឺចាប់តិចជាង ការស្នាក់នៅមន្ទីរពេទ្យខ្លីជាង និងផលវិបាកតិចជាង
