ကာလဝမ်းရောဂါသည် သေစေနိုင်သော်လည်း မှန်ကန်သောနည်းလမ်းများဖြင့် ကြိုတင်ကာကွယ်နိုင်ပါသည်။
နိုင်ငံတွင် ကာလဝမ်းရောဂါကြောင့် သေဆုံးသူ 733,956 ဦးနှင့် သေဆုံးသူ 5,162 ဦး ရှိခဲ့ကြောင်း သိရသည်။
အသည်းကင်ဆာသည် ထိုင်းနိုင်ငံတွင် အဖြစ်အများဆုံး ကင်ဆာအမျိုးအစားဖြစ်သည်။ အသည်းကင်ဆာလူနာအများစုသည် ရောဂါပိုဆိုးလာကာ နောက်ဆုံးအဆင့်ရောက်သည့်အခါမှသာ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာအကြံဉာဏ်ကို ရယူကြသည်ကများပါသည်။ ထိုအခါ အများစုတွင်၊ တွေ့ရှိသော ကင်ဆာအကျိတ်သည် ခွဲစိတ်ဖယ်ရှားရန် ကြီးမားလွန်းနေတတ်သည်။ လက်ရှိတွင် Transarterial Chemoembolisation (TACE) ဟုခေါ်သော အသည်းကင်ဆာအတွက် ကောင်းမွန်စေသော ကုသမှုကို ရရှိနေပြီဖြစ်ပါသည်။
Vejthani ဆေးရုံမှ body interventional radiologist ဒေါက်တာ Preesopon Sopanakanaporn က အသည်းကင်ဆာ ဖြစ်စေသည့် အကြောင်းရင်းများကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မသိရသေးကြောင်း ရှင်းပြခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ရောဂါသည် အောက်ဖော်ပြပါအချက်များထဲမှ တစ်ခုခုနှင့် အဓိက ဆက်စပ်နေပါသည်။
- အသည်းရောင်အသားဝါ B နှင့်/သို့မဟုတ် C ပိုးဗိုင်းရပ်စ်ကူးစက်ခြင်း – ကူးစက်ခံရပြီးနောက်ပိုင်း မကုသဘဲထားပါက နောက်ဆုံးတွင် အသည်းကင်ဆာအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားနိုင်သည်။
- အသည်းခြောက်ခြင်း- အသည်းခြောက်သောလူနာများသည် သာမန်လူများထက် အဆ 270 ဖြင့် အသည်းကင်ဆာဖြစ်ပွားရန် အခွင့်အလမ်းပိုများပါသည်။
- နာတာရှည်အရက်စွဲသောက်ခြင်း- တစ်နေ့လျှင် အရက် 80 ဂရမ်နှင့်အထက် ငါးနှစ်ဆက်တိုက်သောက်ပါက အသည်းကင်ဆာဖြစ်နိုင်ချေ 8-12 ကြိမ်အထိ ဖြစ်ပွားနိုင်သည်။
- Liver fluke ဆိုသည်မှာ ရေချိုငါးများနှင့် အစိမ်းလိုက် သို့မဟုတ် သေချာစွာမချက်ပြုတ်ထားသော အစားအစာများတွင် တွေ့ရသော ကပ်ပါးပိုးတစ်မျိုး ဖြစ်သည်။ ထိုပိုးကြောင့်လည်း အသည်းကင်ဆာသို့ကူးပြောင်းသွားနိုင်သည်။
- မြေပဲ၊ ပြောင်း၊ ငရုတ်သီး၊ ကြက်သွန်ဖြူ၊ ပဲငပိ တို့တွင်ပါဝင်သော aflatoxin ကြွယ်ဝသော အစားအစာများ စားသုံးခြင်း သို့မဟုတ် nitrosamine ပါ၀င်သော ငါးအချဥ်များ တရုတ်၀က်အူချောင်းများ၊ အသားဆားစိမ်များ၊ ငါးများ၊ ပုဇွန်ခြောက်များ စသည်တို့ စားသုံးမှုပိုမိုများပြားလျှင်လည်း အသည်းကင်ဆာဖြစ်ပွားနိုင်ခြေကို အားပေးစေပါသည်။
- အဝလွန်ခြင်း- အထူးသဖြင့် ဝမ်းဗိုက်အဝလွန်ခြင်းသည် အသည်းအဆီဖုံးခြင်း ဖြစ်နိုင်ခြေကို တိုးစေသည်။
နည်းလမ်းအမျိုးမျိုးတို့တွင် အကောင်းဆုံးကုသမှုမှာ အကျိတ်ကို ခွဲစိတ်ဖယ်ရှားခြင်းပင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ လူနာအများစုသည် ခွဲစိတ်ရန်မသင့်တော်သော ကန့်သတ်ချက်များ ရှိသည်၊ ဥပမာ အသက်ကြီးခြင်း၊ အသည်းခြောက်ခြင်းကို ကုသရခက်သည့်အခြေအနေဖြစ်နေခြင်း သို့မဟုတ် ကိုယ်တွင်းနေရာများစွာတွင် အကျိတ်များရှိခြင်း စသဖြင့်အမျိုးအမျိုးဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် Transarterial Chemoembolization (TACE) သည် အခြားရွေးချယ်စရာဖြစ်လာပါသည်။ အဆိုပါကုသမှုလုပ်ငန်းစဉ်သည် အသည်းအတွင်းရှိ ကင်ဆာအကျိတ်ကို ကုသရန်အတွက် သွေးလွှတ်ကြောများမှတစ်ဆင့် ဓာတုကုထုံးကို တိုက်ရိုက်ပေးခြင်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။
TACE သည် ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းရှိ သီးခြားနေရာများသို့ ဓာတုကုထုံးကို တိကျစွာ ပေးသည်။ catheter ကိုပေါင်ခြံရှိ သွေးလွှတ်ကြောတစ်ခုထဲမှတစ်ဆင့် ထည့်သွင်းကာ အသည်းဆီသို့ရောက်စေသည်။ ထို့နောက် ဓာတုကုထုံးဆေးကို အကျိတ်ထဲသို့ထိုးကာ သွေးကြောများကို ပိတ်ဆို့ခြင်းဖြင့် ကင်ဆာအကျိတ်တွင်းသို့ gelatin ဟုခေါ်သည့် ဆေးပညာသုံးပစ္စည်းများ သုံးပြီး နောက်ဆုံးတွင် အကျိတ်ကို ကျုံ့စေပြီး ပျောက်ပျက်သွားစေပါသည်။
ထိုနည်းသည် သွေးကြောသွင်း ဓာတုကုထုံးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါကထိခိုက်မှုပမာဏနည်းသည်။ ထို့ကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်၏ အခြားအစိတ်အပိုင်းများအတွက်ပါ ဓာတုကုထုံး၏ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသက်ရာက်မှုကို လျော့ပါးစေပါသည်။
သို့သော်လည်း အချို့ကျန်နေသောကင်ဆာဆဲလ်များသည် အကျိတ်ဆီသို့သွေးထောက်ပံ့ရန်အတွက် သွေးကြောအသစ်များတည်ဆောက်ရန် အနီးပတ်ဝန်းကျင်ရှိ ကျန်းမာသောဆဲလ်များကို လှုံ့ဆော်ခြင်းဖြင့် ပြန်လည်စုပုံလာနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် TACE ကို 4-6 ပတ်တစ်ကြိမ်ပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ အကျိတ်သည် ကြီးမားသော သို့မဟုတ် နေရာအများအပြားတွင် ရှိနေပါက၊ ကျန်ရှိသော ကင်ဆာဆဲလ်များကို ဖယ်ရှားရန် Transarterial Chemoembolization ပြုလုပ်နိုင်သည်။
Readers’ Rating
2.0 out of 5 stars (based on 1 review)
